Sint Piterkerk

De Sint Piterkerk is omstreeks 1125 gesticht als Parochiekerk voor een groot gebied rondom Grou. De nu hervormde kerk (PKN) is oorspronkelijk gebouwd van tufsteen en kloostermoppen, gedeeltelijk nog zichtbaar in het oosterkoor met spaarvelden en klimmende rondboogfriezen. De gave noordmuur heeft rondbogige siervelden. In de zuidmuur zijn gotische ramen ingebroken (1640). Interieur: (begin 17-de eeuws), twee herenbanken met familiewapens; een Van Damorgel (1853), gebouwd op 2 gemarmerde Toscaanse zuilen in het in 1580 afgescheiden oosterkoor. De zadeldaktoren is omstreeks 1320 gebouwd en is rond 1520 één geworden met de kerk. Op de houten kerkhofpoort (18-de eeuw) staan aan beide zijden 2 Latijnse spreuken. In de toren is in 2021 een toilet unit gerealiseerd.