Martinuskerk

Het koorgedeelte van de romaanse bakstenen kerk dateert uit ongeveer 1150 en het schip dateert uit ongeveer 1200 ter vervanging van een tufstenen schip. De toren was naar verluidt een van de hoogste zadeldaktorens in het Friese landschap, maar is door bouwvalligheid in 1808 danig ingekort. In de buitenmuren is de veranderingen in raampartijen en de vroegere aanwezigheid van aanbouwen duidelijk af te lezen. De kerk werd gebruikt voor de zitting van de kerkelijke rechtbank de ‘seend’. Binnenkomend valt het grote en hoge voorportaal op. ‘De Pij’. Ook in de kerkruimte de hoge muren met aanzetten tot een gewelf en de ooit hoge kleine ramen, en de uitgekapte gotische ramen in de zuidmuur. In de koepel van de absis valt het oog op de resten van een wandschildering uit de vroege 13e eeuw. Enige jaren geleden gerestaureerd, maar de voorstelling blijft vaag. Ook liggen hier ingemetselde grafzerken in verschillende steensoorten uit de 12 e eeuw en later. Het fraaie 1 klaviers Bakker en Timmenga orgel is uit 1895.